Profil DNA pozwala stworzyć indywidualny, niepowtarzalny wzór genetyczny badanego osobnika, który to pozwala na jego identyfikację przez całe życie.

Elektroforeza kapilarna

Dziedziczenie mendlowskie

Podane w sprawozdaniu terminy typu AHTk211, REN105L03 są nazwami 22 markerów genetycznych i służą do sporządzania profili genetycznych u psów. Liczby przy nazwach markerów (np. 160/162, 214/-) oznaczają długości danych fragmentów odziedziczonych jeden po matce a drugi po ojcu.

Badanie profilu DNA psa oznacza identyfikację zestawu fragmentów materiału genetycznego o znanym położeniu w genomie, zwanych markerami genetycznymi. Do tworzenia profili genetycznych stosowana jest metoda opierająca się na analizie krótkich tandemowych powtórzeń, tzw. STR (Short Tandem Repeats). Są to sekwencje, które powtarzają się od kilku do kilkudziesięciu razy z rzędu na nici DNA. Analiza STR mierzy dokładną liczbę powtarzających się jednostek, co pozwala poznać długość badanego fragmentu. Ilość powtórzeń w badanych miejscach jest dziedziczona po rodzicach i wysoce specyficzna dla każdego osobnika. Im więcej badanych markerów, tym bardziej dokładny profil genetyczny. Stworzony w ten sposób profil jest jak odcisk palca (każdego osobnika można zidentyfikować po profilu genetycznym). Znając profil genetyczny psa można między innymi: a) udowodnić tożsamość psa w razie zgubienia się lub kradzieży, b) zidentyfikować psa za każdym razem przez całe jego życie - możliwość łatwej identyfikacji w razie uszkodzenia lub usunięcia chipu c) zweryfikować pokrewieństwo zwierzęcia z domniemanymi rodzicami

Badanie profili DNA jest skutecznym i dokładnym sposobem potwierdzania rodzicielstwa. W przypadkach, gdy ojciec miotu jest niepewny, można porównać profile DNA matki, ojca i potomstwa w celu potwierdzenia lub wykluczenia pokrewieństwa między nimi.

Elektroforeza kapilarna

Dziedziczenie mendlowskie

Szczenię musi posiadać dokładnie jedną odziedziczoną kopię markera od matki i jedną od ojca, żeby móc uznać je za potomka danej pary rodzicielskiej. Inny wynik jest uznawany za powód do wykluczenia pokrewieństwa.

Badanie polega na określeniu profili genetycznych zarówno dla domniemanej matki, domniemanego ojca jak i badanych szczeniąt, a następnie porównaniu otrzymanych danych w celu potwierdzenia lub wykluczenia ich pokrewieństwa. Każdy osobnik dziedziczy po rodzicach określoną długość badanych fragmentów DNA. Porównując te same fragmenty u poszczególnych osobników można ustalić, czy zwierzęta są ze sobą spokrewnione. Wszelkie fragmenty DNA obecne u potomstwa, które nie pochodzą od żadnego z rodziców, mogą wykluczyć związek rodzic/potomek.