Dopamina jest jednym z najważniejszych neuroprzekaźników, tj. substancji przekazujących sygnały pomiędzy neuronami. Wpływa to na prawidłowe napięcie mięśni i koordynację pracy mięśni. Rolą dopaminy jest także stymulacja ośrodka nagrody i przyjemności w mózgu, co w przypadku gołębi daje poczucie szczęścia po powrocie do miejsca pobytu, gdzie czeka samica/samiec lub pisklę. Gołąb ma wtedy większą motywację do szybszego powrotu w przyszłości.

Klasyczny PCR

Autosomalny recesywny

CC/CC
Gołębie z genotypem CC/CC nie mają mutacji w genach DRD4, kodujących receptory dopaminy. Jest to najczęściej spotykany genotyp, charakterystyczny dla większości populacji gołębi.

CC/CT
U gołębi z genotypem CC/CT występuje mutacja w genie DRD4b. Ptaki o tym genotypie prawdopodobnie charakteryzować się będą zwiększoną wytrzymałością fizyczną podczas lotów na długi dystans.

CT/CC
U gołębi z genotypem CT/CC występuje mutacja w genie DRD4a. Ptaki o tym genotypie prawdopodobnie charakteryzować się będą zwiększoną wytrzymałością fizyczną podczas lotów na dystans do 600 km.

CT/CT
U gołębi z genotypem CT/CT występują mutacje w obu kopiach genu. Ptaki o tym genotypie prawdopodobnie charakteryzować się będą najwyższą wytrzymałością fizyczną, zarówno podczas lotów na długi jak i na krótki dystans.

W 2015 roku badania opublikowane w The Journal Animal Genetics wykazały związek pomiędzy genem receptora dopaminy D4 (DRD4) a wynikami wyścigowymi gołębi. W pracy wzięto pod uwagę bazę 1380 rekordów wyścigów z 8 (<400 km) i 6 długich (>500 km) wyścigów. Badanie ujawniło szereg różnych odmian genu receptora dopaminy typu 4, z których dwie były istotne dla wyników wyścigów. Stwierdzono, że różnice w DRD4 wpływają na wyniki na wszystkich dystansach, ale tylko w wyścigach szybkich i średniodystansowych różnica była statystycznie istotna. Stosując SNP g.129954C>T DRD4a i SNP g.129456C>T DRD4b, wariant CC/CC powiązano z najniższą ogólną średnią w wynikach wyścigowych. Warianty CT/CC i CC/CT charakteryzowały się wyższymi średnimi istotnymi statystycznie; a wariant CTCT miał bardzo wysoką średnią w osiągach wyścigowych. Zostało to potwierdzone w przypadku prędkości i średniego dystansu (<400 km). Na dłuższych dystansach (>500 km) średnia była wyższa, ale nie zostało to udowodnione statystycznie w badaniu. Animal Genetics bada obecnie ptaki o genotypach TT/CT, TT/CC i TT/TT oraz bada, jak te różnice mogą wpływać na wyniki w wyścigach długo- i krótkodystansowych. Animal Genetics interesuje się także związkami między wariancjami DRD4 i LDHA oraz tym, jak mogą one wpływać na prędkość i wyniki na dystansie. Ostatnie odkrycia opublikowane w „Japan Poultry Science Association” dotyczące receptora DRD2 u gołębi sugerują, że SNP C4532T zlokalizowany w eksonie 6 genu DRD2 jest ściśle powiązany z cechami rozrodczymi u gołębi. Ponadto ptaki z genotypem AB (gen LDHA) charakteryzowały się istotnie wyższym współczynnikiem płodności i całkowitym współczynnikiem wylęgu w ciągu 500 dni niż ptaki z genotypem AA.